Voor alle muggenzifters… lang leve de spelfout

Voor alle muggenzifters… lang leve de spelfout

zakelijke blogs schrijven

Een tekst moet verzorgd zijn, maar spelfouten maken we allemaal. Dus stoere ondernemer: blijf je mooie verhalen en kennis delen. En lieve lezers: reageer op de inhoud en niet op de spelfout.

Iedereen heeft iets waarover hij onzeker is: gewicht, huid, kleding, video… of taal. Dat laatste komt veel voor bij bloggers. En wat dan niet helpt, is het feit dat spellingsfouten altijd reacties uitlokken, zeker op internet.

Reageren op een spelfout is hetzelfde als aan iemand vragen: “Goh, ben je aangekomen?”

Maar wat gebeurt er? Een ondernemer is zo stoer om te denken: ik wéét dat ik af en toe een -d of -t op de verkeerde plek zet, maar het gaat om de inhoud. En ik durf te gaan staan voor mijn kennis en visie ?

Jammer genoeg zijn die giftige reacties als je de fout in gaat, reden voor ondernemers om te stoppen met bloggen. Vind je dat overdreven, denk dan even aan waar jij onzeker over bent. Ik zal je zo meteen uitleggen wanneer mijn kwartje is gevallen.

Een video over de aanleiding voor deze blog: waarom schrijf ik ‘m juist NU?

Rationeel kan je het makkelijk relativeren

Twee weken geleden kreeg een klant van mij een reactie op een spelfout. Ze was zo overstuur dat ze van plan was te stoppen met bloggen.

Ik wist op dat moment niks anders te doen dan haar de feiten voor te houden in de vorm van deze vragen:

  1. Ging de reactie over de inhoud? NEE
  2. Waren er ook positieve reacties over de inhoud? JA
  3. Snap je dat 1 fout op 1000 woorden een foutenmarge van 0,001% is? JA
  4. Realiseer je je dan ook dat 99,99% goed was? JA
  5. Wil jij iemand die over 0,001% loopt te muggenziften, als klant? NEE
  6. Zegt zo’n reactie niet meer over hem / haar dan over jou? JA
  7. Ben je er omzet mee verloren? NEE
  8. Ga je stoppen met bloggen? GELACH 🙂

Op dát moment voelde mijn klant zich even gesterkt. Maar ik weet niet hoe ze zich een paar uur later voelde. Ik heb haar geadviseerd om de reactie op het artikel weg te halen. Bij inhoudelijke reacties ben ik daar geen voorstander van: iedereen mag z’n mening hebben.

Maar als een reactie je keer op keer herinnert aan wat jou zo kwetsbaar maakt, haal die dan als-je-blieft weg.

Natuurlijk maakt het ook uit hoe iemand het bedoelt

Een mailtje waarin iemand eerst vertelt hoe blij hij is met je tips, hoeveel hij al van je heeft geleerd, en oh ja, in die laatste zin had het -dt moeten zijn; dat komt al heel anders over. Maar dan nóg moet je weten wanneer je je mond moet houden.

C’est le ton qui fait la musique

En weet dat overal taalfouten worden gemaakt: #taalfoud #fail is een populaire combinatie op Twitter. Iets wat écht een ander gevoel geeft dan #taalvoutjes. Want daar gaat het over grappige ‘vertikkingen’.

Voor mij is de lijn tussen #taalfoud #fail en #taalvoutjes helder. Taalvoutjes meldt ook niet wáár fouten zijn gesignaleerd en opent z’n twitter-profiel met: Taalfouten, dubbelzinnige teksten en taalmissers. We maken ze allemaal. Soms met hilarische resultaten.

Download als ebook: Je tekst redigeren in 10 stappen

Ik vind dat een tekst verzorgd moet zijn, niet foutloos! Tekstredactie draait voor mij vooral om de vraag: komt de boodschap over? Dat de lezer je kan volgen, en dat de ergste taalfouten eruit zijn? Dit stappenplan zorgt dat je niets vergeet.

Vraag het ​GRATIS ​stappenplan aan

Gevoel wint het van de ratio

Ik heb de onzekerheid van mijn klanten over taal een tijdlang niet serieus genoeg genomen. Ik liet mijn lijstje vragen erop los en dacht dan: zo eenvoudig is het.

Dat ik intussen snap dat die onzekerheid veel dieper zit, betekent helaas niet dat ik mijn klant ervan af kan helpen.

Het besef kwam pakweg 2 jaar geleden na de 1e reactie op mijn 1e Facebook live. Er was een groep waar we – in de veilige beslotenheid van de groep – uitgenodigd werden om te oefenen. Ik vond het doodeng, want met m’n bed in beeld? Jakkie!

Ik ben om 12.00 ’s nachts live gegaan?! Zo wist ik zeker dat ik geen live kijkers zou hebben, en achteraf kon ik de video nog verwijderen… Ja, zo erg was het ?

Maar ik liet de video staan: good for me ?

De volgende ochtend waren er zo’n 20 reacties. De 1e reactie luidde: “Jeetje, erbij gaan liggen? Dat is zeker de nieuwe manier van branding. Zo van, kijk mij de ontspannen ondernemer uithangen. Nou, geef mijn portie maar aan fikkie.”

Terwijl ik verschrompelde, las ik de andere reacties. Die gingen allemaal over idiote manieren waarop mensen op social media de aandacht trekken… En dat terwijl mijn eerste 3 seconden video waren: “Je ziet het goed, ik lig op bed. Dat is al sinds 1999 zo, want ik kan niet zitten, staan of lopen.” Van alle reaguurders had dus niemand de video gestart.

Op rationeel niveau kon ik er afstand van nemen. Op gevoelsniveau niet. Het heeft nog 8 maanden geduurd voordat ik mijn 1e openbare Facebook live heb gegeven.

Sindsdien snap ik dat onzekerheid over taal (en het commentaar erop) er écht voor kan zorgen dat iemand stopt met bloggen… of er zelfs niet aan begint.

Waarom ik NU deze blog schrijf

Als het op taal aankomt, ben ik niet onzeker. Ik hoef daarom reacties over een tikfout ook niet weg te halen, want ze doen niets met me. Ik schrijf dan: “Wat leuk dat je mijn blogs zo aandachtig leest. Ik ga het meteen veranderen. Thanks!” Ik geef toe dat mijn opmerking over dat aandachtig lezen mogelijk een béétje cynisch bedoeld is 🙂

Omdat ik weet dat ik een goede tekstschrijver ben, schoot ik vorige week hardop in de lach toen ik dit mailtje las. Dat was mijn 1e reactie. Niks geen goede bedoelingen, niet eens een muggenzifter maar een gifkikker. Zielig dat mensen daar hun tijd aan verspillen.

Maar ineens voelde ik me giftig worden, echt zó boos. Niet eens omdat ik als ondernemer door die vermeende spelfout niet geloofwaardig zou zijn. Maar vanwege de intentie van de schrijver, en omdat ik me realiseerde wat die mail met iemand als mijn klant van de week ervoor had gedaan. Ik heb hart voor m’n klanten en ik ben trots op ze. Zeker als ze bloggen terwijl ze onzeker zijn over hun taal. Want dan heb je LEF!

Dat handjevol muggenzifters zorgt ervoor dat er talloze mooie verhalen niet worden gedeeld.

Of deze blog iets uithaalt? Geen idee. Misschien ben jij zelf onzeker over je taal en heb je iets aan het rijtje vragen waarmee je zo’n comment misschien kan relativeren.

Ben je goed in taal en meld je taalfouten vanuit de beste bedoelingen, vraag je dan af of dat handig is. Wat betreft de échte muggenzifters en gifkikkers? Die zullen er altijd blijven.

Mocht je je afvragen: had deze persoon gelijk? Nope.. Ik schrijf spreektaal, en daar ben ik blij om. Je wenst iemand ook een ‘hele fijne vakantie’. Maar omdat ik geloof in research en bronvermelding, kan je hier teruglezen waarom OnzeTaal ‘hele’ gewoon goedkeurt 🙂

Know when to shut up…

Veel mensen zijn onzeker over hun taal
Bij onzekerheid wint gevoel altijd van de ratio

En dan heb je nog een de mensen die om werk verlegen zitten. Ze corrigeren een taalfout en vertellen: “Als je iemand nodig hebt om je te helpen bij je spelling, ik…” En melden hun tarief. Je snapt wel hoe ik daar over denk ?

In haar podcast hoorde ik Chalene Johnson, een Amerikaanse coach, een keer zeggen: “Know when to shut up.” Het kwam erop neer dat het geen zin heeft om feedback te geven als het voor niemand iets positiefs oplevert.

Dus als je je realiseert hoe onzeker mensen over taal kunnen zijn, weet dan ook dat jouw -dt verbetering er a) niet voor zorgt dat iemand voortaan die fout niet meer maakt, en b) dat je veel mensen een instant slecht gevoel bezorgt.

Blijf schrijven en laat je niet op je kop zitten. Denk aan je ideale klant, hoe blij die is met de tips en inzichten die je deelt. Hoe denk jij over reacties op spelfouten?

 

Interessant? Deel dit artikel zodat ook andere ondernemers ervan kunnen profiteren.
« Terug naar blogoverzicht

28 reacties op “Voor alle muggenzifters… lang leve de spelfout”

  1. Ineke schreef:
    21 december 2023 om 00:38

    Vandaag maakte ik een fout in een mailing. Ik had het nog wel 2 keer nagekeken.

    Hoe erg is het op een tekst van 600 woorden? Ik baal ervan, maar vindt de vergelijking mooi: relativeer door te bedenken hoeveel % is wel goed is geschreven.

    Beantwoorden
  2. Christophe Hollebeke schreef:
    1 december 2022 om 01:53

    Fantastisch artikel!

    Beantwoorden
  3. Josefien schreef:
    3 september 2020 om 23:27

    Bedankt voor je blog! Ik voel me nu wat minder alleen hierin. Als ik een tekst schrijf ben ik erg bezig met de inhoud, de volgorde en de stijl van de tekst, maar het meest analytische gedeelte van het schrijfproces, taalfouten uit de tekst halen, is mijn minst sterke kant. Ik wil absoluut geen fouten maken! Ik wil een perfecte tekst de wereld insturen. Het voelt dan ook vreselijk en zelfs beschamend als je dan toch een tekst publiceert of door iemand laat beoordelen en er toch nog een slordigheidsfout in zit. Erger nog, een slordigheidsfout die je vaker maakt of gewoon opvallend is. Dan voel ik me zo dom. Ik had namelijk al honderd keer die zin gelezen. Uiteindelijk als je een tekst zo vaak leest, lijkt het alsof je zo over de fouten heen kijkt. Misschien omdat ik dan nog zo op de inhoud zit. Dit is zo moeilijk, want ik krijg vaak keiharde kritiek terug en opmerkingen over hoe erg het wel is. Ik vind het zelf waarschijnlijk nog veel erger dan de persoon die de fout eruit haalt. Ik ben al bang dat in dit bericht fouten zitten. Ik zie in dat het belangrijk is om correct te schrijven, maar soms denk ik ook weleens dat het ook wel erg ver gaat. Ik kan me er echt als een mislukkeling door voelen. Alsof alle inhoud opeens weggegooit is. Een tekst blijft toch ook een menselijk product?

    Vraagje: is er een goede werkwijze of een goed stappenplan om heel nauwkeurig en gericht taalfouten uit een tekst te halen? Heeft één van jullie tips hiervoor (boeken, eigen ervaring, blogs)?

    Nogmaals bedankt.

    Beantwoorden
  4. ludwig schreef:
    20 augustus 2020 om 20:53

    ik kan me er ook wel eens aan ergeren aan schrijffouten, maar er zijn zo mensen die er niet om geven van schrijffouten te schrijven, ook niet in een andere taal. Maar als ik onzeker ben over een woord dan ga ik dat eerst eens opzoeken hoe men dat woord moet schrijven. Sommigen schrijven zo slecht met een pen dat men hun eigen geschrift niet kan ontcijferen, zelfs de zins constructie is verkeerd geschreven ,velen typen met 1 vinger ipv met 2 handen en dan moet je niet verbaasd zijn dat je vaak schrijffouten ziet.

    Beantwoorden
  5. krystle/Batboy schreef:
    6 augustus 2020 om 19:24

    Spelling blijft altijd een dingetje. Ik check het altijd nog een paar keer na. Geef zelf nooit commentaar op een andermans spelfouten

    Beantwoorden
  6. Tuinweetjes schreef:
    6 augustus 2020 om 14:05

    Ik kijk mijn blog altijd 4x precies door. Maar spelling blijft moeilijk.

    Beantwoorden
  7. Mandy schreef:
    5 juli 2020 om 23:27

    Joh, ondertussen maakt het me niet meer uit als ik een fout maak. Soms is autocorrect fijn, soms doet ie automatisch andere dingen als wat jij wil… lol. Maar mensen maken fouten, en ik maak me er niet meer druk om.

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      6 juli 2020 om 21:21

      Mooie insteek!

      Beantwoorden
  8. Manon schreef:
    4 juli 2020 om 16:56

    Ik vind het lastig. Want als ik zelf een woord heel erg verkeerd schrijf, wil ik dat weten. Kan ik wat van leren. Maar ik weet niet of een ander daar voor open staat.

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      5 juli 2020 om 11:50

      Hangt ook van de persoon af. Het gaat mij vooral om reacties onder blogs met een wijzend vingertje. Waarin echt niks wordt gezegd over de inhoud, maar alleen over de spelfout.

      Beantwoorden
  9. Stefaan De Winter schreef:
    16 mei 2020 om 16:32

    Ik laat het nalezen en wanneer het bvb om een betaalde samenwerking gaat laat ik het door 2 personen nalezen 🙂

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      17 mei 2020 om 14:38

      Check check dubbbelcheck dus. Tja, dat heeft zeker voordelen, en bij een betaalde samenwerking kan ik het me voorstellen. Maar anders… perfectionisme kan ook een valkuil zijn 🙂

      Beantwoorden
  10. Tania schreef:
    8 mei 2020 om 08:49

    Ik zou nooit daarop reageren want ik weet dat er in mijn tekst ook wel een foutje kan staan.

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      8 mei 2020 om 10:39

      Frederique zei al zo mooi: “Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.” Ben het met je eens dat dit al genoeg reden is om niet over een spelfout te beginnen.

      Beantwoorden
  11. Sherry schreef:
    7 mei 2020 om 00:24

    Ik heb zelf niet zo een last van spelfouten in een tekst. Als het een paar fouten zijn lees oké erover heen. Ik snap best dat mensen wat tikfouten kunnen maken. Je boodschap is duidelijk. Goed artikel.

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      7 mei 2020 om 12:43

      Dankjewel Sherry ?

      Beantwoorden
  12. Frederique schreef:
    5 mei 2020 om 11:14

    Wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Soms zie je spelfouten terug in de reactie van iemand op een spelfout. Kansloos.

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      5 mei 2020 om 23:23

      Ja, vaak zelfs… maar om daar dan weer wat van te zeggen. Ook dan geldt: “Know when to shut up!” 😉

      Beantwoorden
  13. Nicole Orriëns schreef:
    5 mei 2020 om 07:05

    Helemaal mee eens. Als je dan al een spelfout zie, mail het dan gewoon eventjes naar de blogger, maar zet dat niet in de comments.

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      5 mei 2020 om 08:54

      Hear hear 🙂

      Beantwoorden
  14. Jasmina schreef:
    4 mei 2020 om 08:58

    Wat een mooie blog en precies wat ik nodig had. Ik kreeg laatst een FB bericht van een medeblogger dat ik maar beter kon stoppen omdat ik een waardeloze blogger was want ze had al 3 spelfouten ontdekt.

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      4 mei 2020 om 23:29

      Ja, dát zijn reacties die je raken. Het is me een raadsel waarom mensen vinden dat iedereen een kei in Nederlands moet zijn om online te ‘mogen’ publiceren. Ze gaan zo compleet voorbij aan de inhoud. Jij deelt supergave inzichten en blogs… BLIJF BLOGGEN Jasmina!

      Beantwoorden
  15. Melanie schreef:
    4 mei 2020 om 06:09

    Mooi geschreven. Ik heb dyslectie en kreeg altijd te horen dat ik maar wat met mijn handen moest gaan doen. Toen kwam ik thuis te zitten door ziekte en begon ik met bloggen. Juist om te laten zien dat bloggen met dyslexie ook kan. Sterker nog ik ging bloggen over boeken en auteurs interviewen.

    Ooit plaatste een auteur toen mijn interview op zijn tijdlijn. Daarop kwam een reactie dat de auteur mij beter Nederlands kon gaan leren want schrijven kon ik niet. Het mooie was dat zowel ik als de auteur ons niet lieten kisten. De auteur vertelde hoe dapper ze me vond. Ik besloot niet boos te zijn maar een blog te schrijven over hoe dit soort opmerkingen mijn vroeger onderuit haalde en hoe onzeker ik daar van werd. Maar dat ik tegenwoordig dacht tja ik ben Melanie heb dyslectie maar dat maakt me niet minder als een ander.

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      8 mei 2020 om 20:11

      Wow, goed dat jullie je niet hebben laten kisten. En je conclusie is helemaal waar: dyslexie of niet, het draait erom dat jij Melanie bent?

      Beantwoorden
  16. Sherry schreef:
    3 mei 2020 om 21:35

    Ik maak ook af en toe tikfouten. Ik laat soms mijn artikelen nakijken. Een aantal fouten vind ik niet erg.

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      3 mei 2020 om 22:38

      Laten nakijken door een proeflezer kan je nét dat beetje extra zelfvertrouwen geven. Top! Maar ja, ook die kan wel eens een foutje over het hoofd zien. Blij dat je er geen halszaak van maakt voor jezelf!

      Beantwoorden
  17. KoolFamily schreef:
    3 mei 2020 om 18:18

    Ik gruwel dus echt van dt-fouten, maar ik zeg er niets van omdat je dan vaak heel gemene reacties terug krijgt. Foutenmarge begrijp ik, maar in een mail van pakweg 200 woorden vind ik 7 dt-fouten ongeoorloofd.
    Als iemand mij iets probeert te verkopen, mag dat nog de beste verkoper en beste product zijn, maar die zal met mij geen zaken doen.
    Voor mij is niet correct kunnen schrijven net hetzelfde als niet proper kunnen eten. Stel je voor dat je met iemand op restaurant gaat en die gebruikt zijn handen om een steak met roomsaus op te eten, net hetzelfde gevoel hou ik over aan een brief vol fouten…

    Beantwoorden
    1. Jessie schreef:
      3 mei 2020 om 22:37

      Dat is in elk geval duidelijke taal! Ik denk dat we kunnen discussiëren over het verschil tussen ‘niet kunnen schrijven’ en ‘onzeker zijn over je taal en af en toe de fout in gaan’. Ik heb het niet over 7 -dt fouten in 200 woorden.

      Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Contactinformatie

Jessie van Loon – Business Blog School
Zakelijk bloggen: meer klanten, meer omzet
stuur een e-mail

Oliemolen 114
4701 KM Roosendaal
0165 539444

BTW-nummer: NL001805511B11
Kvk-nummer: 20106724

Business Blog School op Facebook Business Blog School op twitter Jessie van Loon op LinkedIn

Copyright

© 2020 Business Blog School is een initiatief van Jessie van Loon, Tekstraket. De informatie op deze website heb ik zorgvuldig samengesteld. Fouten komen voor mijn rekening, maar rechten kun je er niet aan ontlenen.

Sommige links op deze website zijn affiliate links. Dat betekent: jij betaalt geen cent extra maar ik krijg een stukje commissie. Dat investeer ik weer in deze website.

Privacy en cookies – Algemene voorwaarden

WordPress website door BoonTheme.nl Website door BoonWebdesign.nl