3 veilige uitspraken om je (nooit meer) achter te verstoppen

3 veilige uitspraken om je (nooit meer) achter te verstoppen

Weet je wat pure schijnveiligheid en schijnheiligheid is? Schijn-bescheidenheid. Ik heb er jaren aan ‘meegedaan’. In dit artikel 3 uitspraken die ik heb geschrapt.

 

Soms ontdek ik onzinnigheden bij mezelf, vooral als het over mindset gaat. En dan kijk ik om me heen, en zie ik dat ik niet de enige ben die zichzelf voor de gek houdt…

Inmiddels: voor de gek hield. Al zijn er vast nog wel wat restjes om op te ruimen.

Misschien herken je je in 1 van de 3 uitspraken in deze blog waarmee we de schijn van bescheidenheid ophouden. Schijn-bescheidenheid dus. Zo niet, dan mag je lachen om mijn mindset-perikelen en blij zijn dat je er geen last van hebt 🙂

In deze blog ontdek je ook wat de rijkste plek op aarde is. Dus kom, lees je mee?

Leestip van Jessie: Wat is groter: je angst of je boodschap?

1. Wie ben ik om…?

Een veel gekoesterde innerlijke criticus. Eentje die we de schuld kunnen geven als we niet in actie komen. Als we die workshop niet ontwikkelen, onzichtbaar blijven op social media, geen blog schrijven, geen video opnemen.

Al snel gaat het dan over de Nederlandse mentaliteit van je kop niet boven het maaiveld uitsteken. Over bescheidenheid.

Zodat het wie-ben-ik-stemmetje bijna een kwaliteit wordt.

Wat een onzin: het is ANGST. Pure angst. Angst dat mensen er iets van vinden. Laat ze.

Jezelf bescheiden opstellen met ‘wie ben ik?’ is niet bescheiden. Het is oneerlijk. Erken dat je bang bent. Je zal zien dat dat enorm oplucht. En kom dan in actie.

Vraag jezelf voortaan af: wie ben ik om dit NIET te zeggen?

2. Ik deel graag mijn kennis

Dat was lange tijd mijn excuus. Ik overtuigde me ervan dat mensen iets aan mijn kennis konden hebben. Wie die kennis afleverde, vond ik niet relevant.

Ook al zo’n heerlijk stukje bescheidenheid.

En óók onzin. Het voelde gewoon veiliger.

Kennis is veilig. Mensen informeren is veilig. Je mening weglaten is veilig. Wees maar gewoon een soort Wikipedia, dat is genoeg. Maar is het dat ook?

Zo liet ik mijn eigen verhaal weg. Ik riep dat ik ‘gewoon’ mijn ding deed. Dat ik dat vanuit bed doe, met een lastig lijf, daar wilde ik het niet over hebben. Dat was irrelevant.

beste tips zakelijk bloggen

Haha, en natuurlijk ga ik je mijn kennis aanbieden. Mijn e-book ‘Mijn beste 39 tips over zakelijk bloggen’ staat vol met makkelijk toepasbare tips. Een leuke startersgids, en een handige checklist voor als je al langer aan het bloggen bent.

Intussen durf ik beetje bij beetje mijn verhaal te vertellen. Zoals afgelopen week op de Million Dollar Speaking Summit. Waar Arvee Robinson me aankeek en zei: “Honey, you have a message. And you are the only one who can deliver it.”

Waarom mijn verhaal wél relevant is? Omdat je eerder een tip van mij aanneemt als je weet dat ik 15+ jaar ervaring heb als copywriter en in de afgelopen 20 jaar mijn eigen schrijfmethode heb ontwikkeld. En met dat in je achterhoofd lees je liever iets over mijn visie op een bepaalde schrijftechniek dan mijn visie op boekhouden.

En als jij weet dat ik op bed lig en een lastig lijf heb, hoef ik me niet in te houden met mijn anekdotes. Ik mag vertellen dat schrijven me ‘op de been’ houdt ? Je snapt dan de smiley erachter. Ik hoef dat bed er niet meer angstvallig uit te houden. Wat me een hoop gedraai en gestuntel scheelt. En dus energie.

Heb jij ook de neiging om jezelf ‘buiten het verhaal’ te houden en algemene tips te delen? Om niets te vertellen over je werkervaring omdat dat arrogant zou overkomen?

Denk aan een boekhouder met 30 jaar ervaring en honderden tevreden klanten. Die wil ik best mijn belastingaangifte toevertrouwen. En de buurman die in de IT zit, geef ik zo mijn wachtwoord voor Windows zodat-ie wat instellingen kan aanpassen. Maar hem vraag ik niet hoe het zit met de btw op buitenlandse klanten.

Zo simpel is het.

Wat laat jij angstvallig weg? Stop it (en bekijk deze fenomenale scène!).

Stop it! Kan je de video niet zien, bekijk ‘m dan op YouTube.

3. Dat is een gepasseerd station

Weet je wat het leuke is van een treinkaartje? Je hoeft geen enkele reis te nemen. Boek een retourtje. En dan passeer je elk gepasseerd station. Stap uit en doe wat je moet doen. Wat je wil doen. Maar wat je om de een of andere reden hebt opgegeven.

Als jij je mond houdt, begraaf je je verhaal. En waarschijnlijk ook je dromen. Op het kerkhof vind je de niet uitgekomen dromen, de niet geschreven boeken, de nooit gezongen liedjes, de nooit vertelde verhalen.

De rijkste plek op aarde is het kerkhof.

En ja, soms dwingen de omstandigheden je een droom op te geven. Ik weet het. Maar het graf van je droom is de beste voedingsbodem voor het zaadje van je nieuwe droom.

Een krachtige boodschap van Prince EA: Why Most People Die Before 25

Zolang jij rondloopt op deze aarde is het niet te laat. Het is niet te laat om je dromen, je verhalen, wat je maar wilt, op te graven. Om te beginnen met…

Zet die 1e stap…

Elke wereldreis begint met een eerste stap. Dus als jij naar Spanje wilt emigreren, download dan vandaag nog de gratis Duolingo app en ga Spaans leren. Maak een moodboard van je droom, en kijk waar je kan beginnen.

In de afgelopen 20 jaar heb ik mijn eigen schrijfmethode ontwikkeld en verfijnd: Denken op Papier. Pas dit voorjaar ben ik erover gaan vertellen. Het heeft ff geduurd zeg maar… 😉

Nu heb ik een Facebook-groep waarin ik 5x per week een schrijf-starter deel. Een paar honderd ondernemers gebruiken die als inspiratie voor een 4-minuten schrijfmomentje. Een momentje voor zichzelf. Om in de flow te komen, om een spiegel voorgehouden te krijgen, om tot mooie inzichten te komen.

Het is geweldig om te zien wat er allemaal gebeurt in de groep. Vooral als mensen acties verbinden aan hun schrijfsels, wordt het schrijven 2x zo krachtig. En ik geniet.

Had ik eerder kunnen beginnen hiermee? Zeker. Jaren eerder. Maar wie was ik om het te hebben over ‘mijn eigen schrijfmethode’ (zie excuus 1)? Kom op, ik ben geen Julia Cameron of Natalie Goldberg. Klopt, ik ben Jessie van Loon 🙂

Wat ben ik blij dat ik ‘op tijd’ heb ingezien dat ik anderen met deze methode kan helpen. Dat ik de droom (want stiekem droomde ik ervan om anderen aan te zetten tot schrijven, en om een groep te inspireren) opgegraven heb, afgestoft heb en in actie ben gekomen.

Voor mij was de 1e stap een Facebook-groep aanmaken. Dat had ik al eerder gedaan. Dus die groep was in 3 minuten aangemaakt. Over stap 2 had ik nog niet nagedacht. Maar die kwam vanzelf toen ik over de drempel van mijn droom was gestapt.

Je hoeft niet alles uit te stippelen: vaak volgt stap 2 uit stap 1.

 

Welke uitspraak herken jij, en welke droom ga jij opgraven?

 

Interessant? Deel dit artikel zodat ook andere ondernemers ervan kunnen profiteren.

16 reacties op “3 veilige uitspraken om je (nooit meer) achter te verstoppen

  1. Millie schreef:

    Hi Jessie,

    Ja, ik hoor ‘m hoor! Wie ben ik om: te zeggen dat ik coach ben? Dat ik iemand de weg kan wijzen en dat iemand van mij aan kan nemen wat een geode route is? Wie ben ik daarin?

    Inmiddels weet ik wie ik daarin ben. Ik wéét wat ik te bieden aan levens- en werkervaring. Ook ik mag meer mijn eigen verhaal delen. Hoe ik uit een instabiel gezin naar een stabiel eigen gezin ben gekomen. Hoe ik vanuit een kansarme buurt naar een kansrijke stad ben gekomen. Hoe ik langzaam maar steady ben gegroeid en nu ‘rijp’ ben om mensen richting te bieden.

    Ook ik vond deze delen van mijn verhaal irrelevant. Ze telden niet, want ik wilde niet dat het zou tellen. Nu weet ik beter. Ik kan het zien voor wat het is, en meenemen in mijn verhaal als het op zijn plaats is.

    Scheelt idd een hoop energie en gekunstel.

    Dankje voor alle schrijfstarters- die hebben enorm geholpen deze delen van mijn verhaal helder te krijgen!

    Groet, Millie

  2. An Van Dorst schreef:

    Dat is zo waar, Jessie! Je kàn ook niet alles uitstippelen: want meestal moet je onderweg nog een heleboel leren en weet je dus nog niet alles. Maar als je die eerste stap gezet hebt, dan zie je de volgende en dan die daarop volgt. Daar kan ik eigenlijk wel van genieten: het is een avontuur die je dichter en dichter bij die droom brengt. Als je in beweging bent. Want als je wacht tot je het kan voordat je aan je droom begint, dan haal je het nooit. Wan je leert en ontdekt alles onderweg…

  3. Manon schreef:

    Ik heb eigenlijk hier geen probleem mee. What you see/read is what you get.

  4. Cynthia schreef:

    Wie ben ik… Ja die herken ik wel. Toch deel ik mijn mening wel als het over bordspellen en voeding gaat. Maar mijn eigen verhaal delen mag ik nog wel meer doen. Thanx voor je blog! Fijn om te lezen!

  5. Mascha schreef:

    ‘Wie ben ik om…’ is inderdaad iets dat ik vaak tegen mezelf zeg. En het klopt dat het gewoon angst is voor wat anderen ervan vinden. Ook omdat ik het lastig vind om direct weer te reageren op eventuele reacties (nogmaals diezelfde angst denk ik 😉 ). Met de vraag ‘Wie ben ik om dit NIET te zeggen?’ kan ik helaas niets. Dat levert mij in elk geval geen nieuwe moed/motivatie/inzicht op om de volgende keer wel gewoon door te pakken. Doorzien dat het om angst gaat helpt gelukkig wél een beetje 🙂 Dank dat je dat zo glashelder hebt opgeschreven.

    1. Jessie schreef:

      Ik weet zeker dat je een manier vindt om ‘om je angsten heen’ te werken ?

  6. Wendy schreef:

    Ha Jessie, mooi, scherp artikel. Ik ga het op LinkedIn delen. ‘Wie ben ik om…’ is idd een dingetje. En vooral dan er achteraan: ‘want ik weet niet wát precies..’ Maar het is niet zo dat ik niks doe. Ik doe van alles, veel, maar toch merk ik dat er dingen soms haperen of weinig rendement opleveren. Nog meer gevoel er inleggen of meer van mezelf…? Al met al food for thought en mooi dat je het blootlegt en ons inzicht verschaft (raak: valse en schijn-bescheidenheid & angst!)

    1. Jessie schreef:

      Dankjewel Wendy. Herkenbaar ook, het gevoel van: doe ik dan niet genoeg? Bedankt voor het delen!

  7. KoolFamily schreef:

    Ik ben blijkbaar al goed bezig want heb die drie uitdrukkingen nog nooit gebruikt. 🙂
    Volgens mij zijn dit overigens typisch Nederlandse uitdrukkingen want heb in Vlaanderen nog niemand dit horen zeggen denk ik.

    1. Jessie schreef:

      Haha, zou er inderdaad zo’n verschil zijn… 🙂

  8. corrina schreef:

    Ik ben ook een open boek, soms zegt mijn omgeving je schrijft teveel. Naar dat is nou juist je bent wie je bent. Voor mij voelt het goed. Gaat het goed met mij deel ik dat maar ook als het minder gaat

  9. Tessa schreef:

    Toen ik 17 jaar was ben ik actief gaan schrijven om mijn taalachterstand/laaggeletterdheid op te krikken. Af en toe ben ik nog onzeker over mijn woordenschat en mijn schrijfstijl. Ik doe alles op gevoel en dat blijkt vooralsnog te werken!

    1. Jessie schreef:

      Wat goed van je ?

  10. Nicole Orriëns schreef:

    Vooral ‘Wie ben ik,’ speelt mij regelmatig parten. Dat vind ik de meest herkenbare.

    1. Jessie schreef:

      Dankjewel Nicole. Misschien helpt ‘Wie ben ik om dit NIET te doen?’ jou dan ook wel.

  11. Lindaschrijfthetop schreef:

    Ik ben een open boek en schrijf over wat ik mee maak. Ik verstop niks.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *