Dit kan je toch niet máken op een site over zakelijk bloggen?!

Ik scheurde de deur uit. Zoals altijd in de 4e versnelling, want ik heb nooit gesnapt waarom een rolstoel ook een 1e versnelling heeft.

Net als nu was het een stralende dag. Ik droeg mijn groene lievelingsbloesje.

Techniek was mijn grote vriend. Ik was mijn handfunctie rechts al kwijt, maar met een aangepast toetsenbord met 8 knoppen bereikte ik met links nog een aardige typesnelheid.

Alsof ik piano speelde.

Ik heb een paar uur gewerkt. Niet langer, want mijn rug hield me maar een paar uur per dag overeind. Lang genoeg om naar mijn werk te kunnen, en goed genoeg om te kunnen genieten van buiten-zijn.

Of misschien was ik daar helemaal niet zo bewust mee bezig. En ging ‘buiten’ pas écht een rol spelen toen ik begon te beseffen dat 2 juli 1999 de laatste dag is geweest dat ik zelfstandig buiten was.

Die avond ging er iets mis toen ik op mijn eigen onhandige manier van rolstoel naar bed klauterde. Ineens lag ik op de grond.

Heel veel leek er niet mis te zijn. Mijn lijf was helemaal verkrampt, maar dat gebeurde vaker. Ik kreeg mijn groene bloesje niet zelf uit. Want ook mijn linkerhand luisterde niet meer.

In de dagen en weken erna begon het probleem duidelijk te worden. Ik kon niet meer zitten, en mijn restje armfunctie was verdwenen.

Ik lag in bed. En dat lig ik nog steeds.

Door complicaties is een ligrolstoel geen optie. En daarom kan ik niet naar buiten.

Dat mis ik het meest… ik mis het gruwelijk.

Ik kreeg een computer met spraakherkenning, dus ik kon weer schrijven. Eerst schreef ik vooral ‘van me af’, later heb ik er mijn beroep van kunnen maken.

Er kwamen artikelen van mij in Algemeen Dagblad en allerlei tijdschriften. Nooit over mij, maar door mij. De redacties wisten niet dat ik op bed lag, en ik maakte ze niet wijzer.

Ik wilde meedoen. Meedoen als gewone freelancer.

Grappig. Ik wist op de middelbare school namelijk heel zeker dat ik niets met talen wilde doen. En vooral ook niets met mensen: dat leek me gewoon voor iedereen het beste 😉

Ik was een bètameisje, zou natuurkunde gaan studeren en in een lab terecht komen. Om even bij het bètadeel te blijven. Er is de afgelopen 20 jaar veel gebeurd. Ook mooie dingen, die vaak hun oorsprong in de techniek vonden. Denk aan de computer die op mijn stem reageert (ehh, meestal). En aan internet waar ik overal mee kom.

Ik heb een bedrijf kunnen bouwen, met een wijde boog om mijn beperkingen heen, zodat ze me niet meer beperken.

Ik voel me verdrietig vandaag. Zo verdrietig dat ik bang ben dat het me overspoelt.

Verdrietig en dankbaar: gaat dat samen?

Niet om de positivo uit te hangen, maar ik realiseer me elke dag hoe anders mijn leven eruit had gezien als ik niet in Nederland was geboren.

Dankbaarheid is een krachtig gevoel dat grappig genoeg vooral opduikt als er iets niet lukt. Als de computer me niet verstaat of als de zorg vertraging oploopt.

Dan foeter ik, voel ik me gefrustreerd en denk dan ineens: Jes, in hoeveel landen kan je nou 100% vanuit bed en 95% handsfree een bedrijf runnen?

Ik heb eigenlijk altijd mijn mond gehouden over de omstandigheden waaronder ik werk. Maar toen die mijlpaal (dat is het, hoe je het bekijkt) van 20 jaar dichterbij kwam, kreeg ik de behoefte om erover te vertellen.

Het haalt een beetje de druk van de ketel af. Dus dankjewel dat je dit leest.

Ook vertel ik dan over dat gevoel van dankbaarheid. En soms vertel ik ook dat ik om die reden het Liliane Fonds ben gaan steunen. Zij helpen kinderen met een handicap, juist in landen waar een handicap een gigantische beperking is.

Er is geld nodig voor aangepast onderwijs, voor operaties, therapie en hulpmiddelen. En soms krijgen wat oudere kinderen een marktkraam of een naaimachine, zodat zij – net als ik – hun eigen boterham kunnen verdienen.

Wil je me trakteren?

Ik dacht, die mijlpaal van 20 jaar is wel een extra schenking aan het Liliane Fonds waard. Heb ik ook gedaan, uit mijn salaris. En toen dacht ik: ik kan ook een deel van de omzet van Business Blog School schenken.

Maar wacht even, dan laat ik klanten geen keuze?!

Dan gaat, zonder dat ik het je vráág, een deel van jouw geld naar het goede doel. Maar misschien heb jij niks met goede doelen. Of niks met het Liliane Fonds. Of… vul maar in.

Daarom heb ik besloten om via Whydonate een actie te beginnen en jullie te vragen: als je iets aan mijn ebook of blogs hebt gehad, wat heeft dat voor je betekend? En om brutaalweg te vragen of je me om die reden wilt trakteren (of om welke andere reden dan ook).

Op een kop koffie met een appelpunt…
… in de vorm van een bijdrage aan het Liliane Fonds.

Ga naar de actie voor het Liliane Fonds en bekijk het filmpje.

Mij zul je niet langs 11 steden zien zwemmen of een berg zien beklimmen. Dus daar kan je me niet voor sponsoren 😉

Koffie of niet, appelpunt of niet. Ik wens je een fijne dag!

Heel veel groeten,

Jessie van Loon
blog- en online marketing coach

PS: Krijg je de kriebels van een blog als deze, of van een actie als deze? Pas op 2 juli 2024 zal ik er weer uitgebreid over schrijven (vermoed ik). Tot die tijd handige blogtips die jouw blog verder helpen. Afkomstig van iemand die je nu een tikje beter hebt leren kennen.

Interessant? Deel dit artikel zodat ook andere ondernemers ervan kunnen profiteren.

35 reacties op “Dit kan je toch niet máken op een site over zakelijk bloggen?!”

MC Kleuver schreef:

7 juli 2020 om 18:28

In plaats van sterkte, wens ik je juist veel succes! Omdat je al bewezen hebt dat je kunt wat je kunt 😉

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  6 augustus 2020 om 12:57
  
  Super, dankjewel!
  
  Beantwoorden
Rory schreef:

6 juli 2020 om 12:00

Ik heb het twee keer gelezen. Ik had geen idee. Echt niet. Wat goed dat je hier aandacht aan geeft en voor vraagt. Heel erg heftig. Op mijn eigen manier ben ik tijdens coronatijd – ondanks gelimiteerde financiële middelen – (kleine) ondernemers gaan steunen. Dit is weer een hele andere categorie van grootte. Vroeger doneerde ik veel aan goede doelen. Ook aan het Liliane Fonds. Ik ga dit zeker onthouden.

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  6 juli 2020 om 21:23
  
  Veel mensen willen de wereld een stukje mooier maken Rory. Dus als we allemaal op onze eigen manier ‘iets’ doen, dan gaat dat gebeuren. De één steunt ondernemers, de ander het Liliane Fonds, weer een ander het regenwoud, de eenzame ouderen, de kinderen in de sloppenwijken, de pandaberen… Al die kleine steentjes vormen met elkaar de bergen die we samen verzetten!
  
  Beantwoorden
Melanie Hoogvliet schreef:

6 juli 2020 om 10:04

Ik heb bewondering voor jou en wat je allemaal doet.

Beantwoorden
rachel schreef:

6 juli 2020 om 09:59

Een heftig verhaal maar wel een goed initiatief!

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  6 augustus 2020 om 12:57
  
  Dankjewel Rachel!
  
  Beantwoorden
Melissa schreef:

3 juli 2020 om 13:55

Wat lijkt mij dit moeilijk. Ik moet er niet aan denken. Wel heel sterk van je.

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  3 juli 2020 om 23:31
  
  Dankjewel. Het is zoals het is…
  
  Beantwoorden
Tessa schreef:

3 juli 2020 om 08:52

Wat een mooi initatief!

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  3 juli 2020 om 23:32
  
  Dankjewel Tessa!
  
  Beantwoorden
Ester schreef:

2 juli 2020 om 14:00

Hoi Jessie,

Ik heb bewondering voor jou en hoe je werkt. Ik heb er al veel steun aan gehad. Ik ben zelf sinds een paar jaar 100% afgekeurd en worstel nog met omdenkmodussen. Knap dat je zo goed overweg kan met de spraakcomputer. Mijn goede vriend is het nog niet geworden. Ik blijf je volgen. Ik heb je ook even op koffie met wat lekkers getrakteerd 😉

Groetjes, Ester

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  2 juli 2020 om 14:27
  
  Hai Ester, dankjewel voor de kop koffie! Zullen we een keertje Zoomen; wie weet welk ienie-minie-dingetje we samen kunnen omdenken ?
  
  Beantwoorden
Katleen schreef:

16 januari 2020 om 10:01

Dag Jessie,

Sinds ik je heb leren kennen, in 2016, heb ik een grote bewondering voor jou. Je doet ook niet zomaar wat. Je bent ook nog eens heel goed in je vak.

Blijf dus van je laten horen. Je inspireert wellicht meer mensen dan je denkt.

Groeten,

Katleen

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  16 januari 2020 om 20:48
  
  Heej Katleen, wat lief van je. Bedankt voor je woorden!
  
  Beantwoorden
Beppie de Leeuw schreef:

7 juli 2019 om 22:33

Lieve Jessy, wat heb ik een bewondering voor jou. Denk heel veel aan je, je bent mijn lieve buurmeisje en leef iedere dag met je mee! Leuk dat ik je op deze manier kontakt met je heb. Het raakt me wel! Dikke kus van mij en veel sterkte!????❤️

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  14 juli 2019 om 14:31
  
  Beppie, wat ontzettend leuk om van u te horen. Buren blijf je je hele leven, grappig genoeg 🙂 Lief dat u zo meeleeft!
  
  Beantwoorden
Manon schreef:

3 juli 2019 om 18:10

Heftig om te lezen, al wist ik door jouw comments al een beetje meer over jouw spraakcomputer.

Kun je met het bed ook niet naar buiten? Via de tillift naar een bed buiten? Buiten naar binnen halen? Ik word al gek als ik een maand op bed moet liggen zonder eventjes naar buiten te gaan.

Ik steun Spieren voor Spieren omdat ze nu heel veel doen voor kinderen met mijn spierziekte, die misschien een betere toekomst krijgen.

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  5 juli 2019 om 21:35
  
  Ha Manon, door een aantal complicaties zijn mijn zintuigen overgevoelig. Mijn lijf reageert spastisch op geluid, aanraking en ook op elk hobbeltje. Alles geprobeerd met demping, maar het is gewoon niet te doen (ehh, dat is een apart verhaal dat 6 jaar heeft beslagen in een nutshell). Ik duim voor de toekomst van de kinderen die dezelfde spierziekte hebben als jij. Maar ook voor jou!
  
  Beantwoorden
Mieke schreef:

3 juli 2019 om 10:35

Jessie, ik heb grote bewondering voor je. En zoals eerder gezegd: ik vind het geweldig om met je samen te werken. Je bent een leuke, mooie meid en een fijne, betrouwbare collega. En ja, dankbaarheid is een krachtig wapen. Ik trakteer op appeltaart, mét slagroom.

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  3 juli 2019 om 13:10
  
  Dankjewel Mieke voor je woorden en voor de traktatie!
  
  Beantwoorden
Peter schreef:

2 juli 2019 om 23:41

Ik trakteer je graag op koffie, appeltaart en slagroom.

Mooi mens ben je.

Peter.

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  3 juli 2019 om 13:10
  
  Ik ben dol op slagroom 🙂
  
  Beantwoorden
Mandy schreef:

2 juli 2019 om 22:46

Echt super dat je dit doet en heel oprecht en mooi geschreven, ga voor al zo door! Diep respect <3

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  3 juli 2019 om 13:11
  
  Dankjewel Mandy!
  
  Beantwoorden
Lennie schreef:

2 juli 2019 om 22:34

Diep respect en buiging voor jou! Chapeau en nog een veelvoud van twintig succesvolle jaren toegewenst.

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  5 juli 2019 om 21:31
  
  Dankjewel Lennie, ik hoop op veel mooie technische doorbraken de komende 20 jaar. Ik verwacht veel van virtual reality 🙂
  
  Beantwoorden
Anneke Krens schreef:

2 juli 2019 om 21:57

Wat ben jij ongelooflijk sterk en strijdvaardig.
Jouw boek wat jij geschreven hebt heb ik nog steeds.

Veel sterkte, Anneke

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  3 juli 2019 om 13:12
  
  Wat leuk je hier te zien Anneke, bedankt voor je berichtje!
  
  Beantwoorden
Anette schreef:

2 juli 2019 om 21:40

Wat ben je toch een supersterke bescheiden en moedige vrouw. Van harte proficiat met het 20 jarig bestaan van je bedrijf. Een geweldige prestatie. Ik ben zo trots op je. Dikke kus van mij, Anette

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  3 juli 2019 om 13:13
  
  Ha, die mijlpaal komt in 2022. Ik begon in 2002 met Tekstraket, Business Blog School bestaat nog niets eens 3 jaar 😉
  
  Beantwoorden
Liz schreef:

2 juli 2019 om 20:32

Woow, wat een heftig verhaal. Had er nooit zo bij stil gestaan. Echt respect en wat goed dat je ook wat terug wil doen voor een ander.

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  3 juli 2019 om 13:13
  
  Ha Liz, zo kom je nog eens wat te weten 🙂
  
  Beantwoorden
Alexandra schreef:

2 juli 2019 om 15:54

Tof wat je doet, wie je bent en wat heb jij een mooie instelling. Ik snap ook dat dat niet iedere dag is. Ik hoop wel op heel veel dagen. Gefeliciteerd met je jubileum en ? ?

Beantwoorden
1. Jessie schreef:
  
  3 juli 2019 om 13:14
  
  Niet elke dag is een goede dag. Maar elke dag kent goede momenten!
  
  Beantwoorden

Dit kan je toch niet máken op een site over zakelijk bloggen?!

Verdrietig en dankbaar: gaat dat samen?

Wil je me trakteren?

35 reacties op “Dit kan je toch niet máken op een site over zakelijk bloggen?!”

Geef een reactie Reactie annuleren

Leveren jouw blogs te weinig op? Met deze tips haal je klanten binnen en kom je hoger in Google!

Doorzoek de website

Contactinformatie

Copyright

Ontvang mijn 39 Beste Tips over Zakelijk Bloggen:

Ontvang mijn 39 Beste Tips over Zakelijk Bloggen:

Dit kan je toch niet máken op een site over zakelijk bloggen?!

Verdrietig en dankbaar: gaat dat samen?

Wil je me trakteren?

35 reacties op “Dit kan je toch niet máken op een site over zakelijk bloggen?!”

Geef een reactie Reactie annuleren

Leveren jouw blogs te weinig op? Met deze tips haal je klanten binnen en kom je hoger in Google!

Doorzoek de website

Contactinformatie

Copyright

​Ontvang mijn ​39 Beste Tips over Zakelijk Bloggen​​:

​Ontvang mijn ​39 Beste Tips over Zakelijk Bloggen​​:

Ontvang mijn 39 Beste Tips over Zakelijk Bloggen:

Ontvang mijn 39 Beste Tips over Zakelijk Bloggen: